Glorieus Sezoens Bocholt pakt vijfde Bekerwinst….

Zaterdagavond werd de corona uitgestelde bekerfinale Handbal van vorig seizoen afgewerkt in de Hasseltse Alverberg. Sezoens Achilles Bocholt ontving er naast concurrent HC Visé BM in een rechtstreeks duel.
Wonnen de Noord-Limburgers hun vijfde Beker op rij of kon Visé daar een stokje voor steken en zo misschien een eerste tik uitdelen aan Bocholt, dat was de hamvraag voor aanvang.
Visé mocht starten in de aanval bij de start van de eerste helft. Na geen twee minuten spelen opende Yves Vancosen de score voor de Luikenaars, 0-1. Wout Winters vond meteen het net en zette het gepast antwoord op het bord, 1-1.
Bij 2-3 werd Quinten Colman een eerste maal met een twee minuten tijdstraf naar de kant gestuurd. Dat Serge Spooren kickt op wedstrijden zoals deze was te zien aan de beleving van de Limburger. De 4-4 werd netjes op het bord gegooid en kort daarna kwam Bocholt een eerste maal zelf op voorsprong via Glorieux na bijna acht minuten spelen.

Het werd zelfs 6-4 via Spooren maar Hazic kon met 6-5 de aansluiting behouden voor Visé. Toch leek de Bocholtse stoomtrein vertrokken want op een snelle counter maakte Claessens er op heerlijke wijze 7-5 van.
De bezoekers kwamen zelfs terug op gelijke hoogte via een gepaste counterattack van Yves Vancosen. Tussendoor gooide Bart Lenders jonkies Roelants en Lamers in de ploeg om zo het defenseblock nog te verstevigen, wat aardig lukte.
Ook de doelmannen begonnen hun hoofdrol net voorbij het kwartier op te eisen. Eerst redde Leroy knap de meubelen, kort daarna pakte Kevin Siraut aan de overkant uit met twee knappe opéénvolgende reddingen. Zo bleef Visé kort op Bocholt, toch zorgde opnieuw Spooren voor het mini-kloofje van twee punten bij 11-9.
Bij 13-9 en na ongeveer 22 en halve minuut riep coach Douven van Visé zijn ploeg een eerste keer naar de kant voor een time out. Die bijsturing leek te helpen bij de spelhervatting ware het niet dat Clem Leroy opnieuw een beresterke partij stond te pakken. Tot tweemaal toe op rij voorkwam hij het scoren van de bezoekers.

Vijf minuten voor de koffie haalde coach Lenders zijn troepen even naar de kant. De wake-upcall, als die al nodig was, deed Glorieux alvast de 14-9 op het bord zetten. Zo werd de kloof vijf punten met de rust in het vizier.
Hazic milderde tot 14-10, Visé leek nog dichter te kunnen sluipen maar Leroy en de paal stonden letterlijk in de weg, aan de overkant zorgde Valkenborgh wel voor de 15-10 ruststand.
Vijf punten verschil, de schaapjes op het droge voor Bocholt maar deze partij ging wel over een prijs. Eentje die beide ploegen maar wat graag in dit raar seizoen in hun kast wilden zetten.
En dus gingen beide ploegen in de tweede helft tot het gaatje, of althans dat was de bedoeling bij de start van de tweede helft.
Bocholt begon die zoals ze de eerste had geëindigd nl. met een doelpunt via Serge Spooren. Vancosen, één van de sterkhouders bij Visé, kon milderen. Via Glorieux kwam Bocholt op 17-12 zodat ook bij 18-13 van Colman de vijf punten kloof nog steeds een feit was. De eerste strafworp, dit in het voordeel van Visé, werd pas in minuut 36 toegekend in een tot dan stevige maar sportieve wedstrijd.

Die strafworp deed de wedstrijd zowaar wat kantelen, en dit in het voordeel van de bezoekers. Via Bello werd het 18-15 en even later werd het zelfs 18-16. De meegereisde Waalse entourage kreeg zowaar terug courage. Colman zorgde voor 19-16 en wat later Spooren bijna voor de 20-16 maar zijn bal spatte uiteen op de paal, dit in de tiende minuut van de tweede helft. Vancosen bleef aan de scorende hand bij Visé en zo bleef de kloof miniem. Dat Bart Lenders in de eerste helft bijna luidkeels in een lege Alverberg meedeelde dat via de omschakeling de meeste mogelijkheden lagen voor Bocholt, bewees Wout Winters met de uitgekookte 20-17.

Bocholt wisselde prima door, het block Roelants-Lamers leverde prima werk en via Colman werd de 21-17 op het bord gezet. Dat je de boomlange Hamza Hadzic liever niet tegenkomt bij een aanval bewees hij met de snoeiharde 21-18. Opnieuw Vancosen deed Visé knabbelen aan de Limburgse voorsprong maar net op de juiste momenten leek Bocholt telkens dat puntje meer te scoren. Via Lahonda en Danesi kwam Visé tot op één punt bij een 22-21 score.
Sergio Rola deed de Luikse hoop weer wat verdwijnen vanop strafworp: 23-21. Wanneer Glorieux met een 2 minutenstraf naar de kant werd gestuurd bracht Bello met een strafworp Visé opnieuw in het zog van Bocholt.
Maar Quinten Colman en Serge Spooren lieten niet toe dat Visé helemaal terug in de wedstrijd kwam. Zo werd het 25-22 maar Hadzic kon opnieuw milderen tot 25-23. Dat Kevin Siraut nog steeds een sterke match stond te pakken bewees hij met een knappe redding op de poging tot 26-23 maar die werd belet.

Na 23 minuten in de tweede helft riep Douven zijn troepen naar de kant om de laatste bijsturingen richting moneytime mee te geven. Dat loonde want bij de spelhervatting stond de 25-24 op het bord. Eén punt was het verschil maar zoals gezegd, op de cruciale momenten stond Bocholt er om opnieuw het verschil te maken.
Quinten Colman sloopte alles en iedereen op weg naar de knappe 26-24, kort daarna deed Wout Winters hetzelfde bij de 27-24. Wat dan volgde waren toch wel DE momenten van doelman Arjan Versteijnen bij Bocholt. Eerst bracht Siraut aan de overkant tot twee keer knap redding, daarna was het tot driemaal toe op het cruciale moment de Nederlander die met fenomenale reddingen uitpakte.
Een spannende slotfase werd op glorieuze wijze afgemaakt door hoekie Glorieux die de 28-25 binnenknalde! Daarna zorgde Colman voor de 29-25 eindstand.

Het moge gezegd, deze wedstrijd was propaganda voor het handbal. Twee ploegen die voluit gaan, met een minimale voorbereiding in de benen, amper competitieritme en dan begin Mei om de prijzen strijden in een onderling duel.
Sezoens Achilles Bocholt pakt met deze overwinning zijn vijfde Beker op rij, en dat telkens in de oneven jaren hoewel dit de uitgestelde finale was van .... jawel vorig seizoen. Menig 'Bogget' supporter zal het worst wezen en wil zo snel mogelijk deze overwinning vieren, hetzij en petit comité, ergens op een terras.
Voor HC Visé ligt de focus de komende weken voluit op die titelfinale, waar het mogelijks opnieuw dit Bocholt zal treffen. Wij kijken alvast uit naar wat de volgende weken nog brengen tot die befaamde kruisfinales eind Mei.